Βραβεία "Εξέγερση 2008"

Πιστό στο πνεύμα των ημερών, το Ιστολόγιον, απονέμει βραβεία σε μερικούς από τους διακριθέντες στην ακούραστη σχολιογραφία που περιέβαλλε την εξέγερση που ακολούθησε την νύχτα του Αγίου Νικολάου.

Βραβείο Godwin: Για την πιο καραμπινάτη επιβεβαίωση του νόμου του Godwin και πέρα από το διαδίκτυο. Η κριτική επιτροπή (μονομελής) δυσκολεύτηκε εδώ. Από την μια η αναφορά του Χ. Γιανναρά στον ΣΥΡΙΖΑ ως "πολιτικό κόμμα που συμπεριφέρεται με νοοτροπία ναζί" αποτελεί τόσο καραμπινάτη υπερβολή που κανονικά θα έπρεπε να δοθεί το βραβείο αυτό στον καθηγητή φιλοσοφίας του Παντείου χωρίς συναγωνισμό. Δεν είναι μόνο πως ο Χ. Γιανναράς, όπως προκύπτει, θεωρεί πως οι ναζί ξεκίνησαν από συμβολικές ενέργειες διαμαρτυρίας σε κεντρικά σημεία των πόλεων και με καλέσματα για ειρηνικές διαδηλώσεις εναντίον της αστυνομοκρατίας ή τα ανάλογά τους, είναι και πως δεν έχει κανείς την αίσθηση ότι καταφεύγει σε αυτόν τον χαρακτηρισμό σαν σκόπιμη υπερβολή, αλλά ότι τον πιστεύει κιόλας.

Το γεγονός όμως ότι πρόκειται για κάτι που διατυπώνεται από τον ιδεολογικά πιο φορτισμένο αρθρογράφο και διανοούμενο στην Ελλάδα σήμερα και είναι ο πρόλογος της επίκλησής του στην ίδια συνέντευξη να βρούμε έναν Πούτιν για την Ελλάδα (που είναι εκσυγχρονισμένη εκδοχή του "πού'σαι Παπαδόπουλε"), σε συνδυασμό με την προτέρα αρθρογραφία του Χ.Γ. δείχνουν πως πρόκειται για κάτι πιο ανησυχητικό από ένα ολίσθημα. Πρόκειται πρακτικά για προπαγάνδα υπέρ ολοκληρωτικών λύσεων επενδυμένη με τον μανδύα του αντιναζισμού (και η αφόρητη, σχεδόν αυτοπαρωδούμενη ηθικολογία στα κείμενα προς τα εκεί δείχνει: στην νοσταλγία του παιδονόμου και του νομίμως αυθαιρετούντα αστυφύλακα). Είναι δηλαδή πολύ σκοτεινό το κείμενο για να πάρει ένα τόσο ελαφρύ βραβείο (σχετικά βλ. το σχόλιο του Thas).

Αντίθετα, το πόνημα του Brady Kiesling, πρώην διπλωμάτη των ΗΠΑ με τίτλο "Η ελληνική «νύχτα των κρυστάλλων»" είναι σαφώς πιο εύκολος στόχος καθώς ξεκινά με αυτογκόλ από τον τίτλο. Παρότι ο Αμερικανός διπλωμάτης μου είναι εξαιρετικά συμπαθής (παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ υπενθυμίζω, κι έκτοτε ζει μόνιμα στη χώρα μας) είμαι υποχρεωμένος να του απονείμω το βραβείο - δεν έχει κανένα ελαφρυντικό, έχει σώας τας φρένας και ζει αρκετό καιρό εδώ ώστε να δικαιολογούνται απαιτήσεις για καλύτερη κατανόηση των πραγμάτων. Το άρθρο του θα συγκινούσε εικάζω τον ίδιο τον Godwin μέχρι δακρύων: πρόκειται για την ιδανική εικονογράφηση του "νόμου" του. Στα καλά καθούμενα, εξαιρετικά σύνθετα φαινόμενα παρομοιάζονται ως ναζιστικά ή προναζιστικά με επιχειρηματολογία που βασικά περιφέρεται γύρω από επιφανειακές ομοιότητες: έσπασαν τζάμια στην Kristallnacht - έσπασαν τζάμια στην Αθήνα... αυτοί που έσπαγαν τζάμια στην Γερμανία μισούσαν -τους εβραίους- αυτοί που έσπασαν τζάμια στην Αθήνα μισούσαν -την αστυνομία, τους πλούσιους, τους καταστηματάρχες, τους τραπεζίτες - qed: Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει. Εικάζω ότι θα συγκινούσε και την Anti-Defamation League στις ΗΠΑ, η οποία δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί των αναλογιών με το ναζιστικό καθεστώς και έχει μοιράσει επιπλήξεις για πολύ λιγότερο επικίνδυνες ναζιστικές παρομοιώσεις.

Βραβείο "Νοσταλγία": Στον Στάθη Καλύβα που αφού διαφώτισε τους αναγνώστες της IHT, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου δια των στηλών της Καθημερινής επιμένει ότι η πρόσφατη εξέγερση, δεν είναι παρά μικρή παραλλαγή των γνωστών του από την δεκαετία του 1980 (;) συνηθισμένων ταραχών (οι ξεκάθαρες μαρτυρίες περί του αντιθέτου προφανώς δεν κρίθηκαν επαρκώς βάσιμες). Ενδεικτικό της σημασίας του άρθρου του κ. Καλύβα είναι πως στο νεοσυντηρητικό American Enterprise Institute η Anne Applebaum το χρησιμοποίησε ως βασική αναφορά για τα γεγονότα (σε ανάλυση οριακά ανακριβέστερη).

Οι ξένοι φίλοι μας μαθαίνουν πως "The rioting youths are not disadvantaged, poor, or even immigrant", προφανώς επειδή έχει στα χέρια του την κοινωνιολογική/εισοδηματική ανάλυση των "ταραξιών" του Δεκεμβρίου (ή κάποια επιτόπια μαρτυρία;). Οι μαρτυρίες που γνωρίζω πάντως δεν ανέφεραν ότι οι εν λόγω ομάδες απουσίαζαν από τις καταστροφές. Ίσως από το Γέιλ η εικόνα να είναι πιο ξεκάθαρη. Η απόσταση μάλλον κάνει τον κ. Καλύβα να διατυπώνει τον μνημειώδη ισχυρισμό πως όταν οι αναρχικοί διαδηλώνουν, ανάλογα με το αίτημά τους "they are joined, by hundreds or thousands of others of lesser commitment and varying motivations, from ideology to simple looting, who are nevertheless socialized into this culture".
Προφανώς πάλι υπάρχει κάποιος που θυμάται(διότι εγώ δεν μπορώ) να έχουν υπάρξει ποτέ προηγουμένως λεηλασίες καταστημάτων (όχι μεμονωμένες, μαζικές) σε άλλες "αναρχικές" ή μη διαδηλώσεις - και προφανώς και τις δεκάδες ταραχές αυτής της κλίμακας (!). Εντυπωσιακός είναι και ο ισχυρισμός πως "Undergirding these actions is a more or less complete absence of sanctions - few people get arrested and almost no one gets sentenced". Αν αναφέρεται στους αναρχικούς αυτό είναι ανακριβές: δεν νομίζω ότι υπήρξε μέρα από το 1970 και μετά που να μην είναι κάποιος αναρχικός στην φυλακή για την δράση του ή τις ιδέες του. Οι συλληφθέντες σήμερα είναι πάνω από 200.

Στην Καθημερινή το βασικό επιχείρημα είναι "αλλού είναι χειρότερα", κάτι που θυμάμαι να επαναλαμβάνω και εγώ σαν επιχείρημα όταν ζούσα στο εξωτερικό και θυμόμουν επιλεκτικά τα καλά της Ελλάδος (που είχαν πάψει να υφίστανται μέχρι να επιστρέψω), αλλά μαγικά έπαψα να το επαναλαμβάνω μόλις παλιννόστησα. Π.χ. στην έκταση της διαφθοράς στην καθημερινότητα των πολιτών, είναι δύσκολο να βρει κανείς χώρα ανάλογου ΑΕΠ/κατά κεφαλήν (εκτός της Ιταλίας ίσως;) που να μας συναγωνίζεται. Όμοια στην ανισότητα π.χ. εντός Ευρώπης, κοκ.

Βραβείο ΣΥΡΙΖΑ: Το λεξικό του Τριανταφυλλίδη που εμπρηστικά και με προφανή στόχο την στήριξη του Αλαβάνου και του Τσίπρα, ορίζει την εξέγερση ως
α.βίαιη, ομαδική ενέργεια εναντίον της υφιστάμενης, συνήθ. κρατικής, εξουσίας
β. έντονη αντίδραση, ιδίως άρνηση υποταγής κάποιου σε ορισμένη εξουσία ή γενικά σε καταναγκασμό

...κάτι που προφανώς θα προκαλέσει την μήνη του κ. Πρετεντέρη, ο οποίος καγχάζει στην ιδέα πως είχαμε να κάνουμε με εξέγερση. Την οποία προφανώς όπως η κ. Παπαρήγα (βλ. παρακάτω βραβείο συνέπειας) θεωρεί συνώνυμη με το "προλεταριακή επανάσταση" ή το ένοπλο αντάρτικο πόλεων.

Βραβείο Συνέπειας: Η Αλέκα Παπαρήγα ανακοίνωσε χθες στην βουλή (όπως αναφέρει ο σύμμαχος Ορθόδοξος ιστοτόπος Hellas Orthodoxy) πως:
Η πραγματική λαϊκή εξέγερση θα έχει αφετηρία τους εργάτες, τους μισθωτούς και τη νεολαία. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση δεν πρόκειται να σπάσει ένα τζάμι. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση θα έχει αιτήματα και στόχους. Θα έχει πολιτικό σκοπό. Δεν θα είναι απλώς αγανάκτηση

Τον Νοέμβριο του 2005, το ΚΚΕ δεν είχε κανένα πρόβλημα να ονομάσει την εξέγερση των προαστίων του Παρισιού εξέγερση. Ως εκ τούτου οι καταστροφές σε τζάμια που απεικονίζονται παρακάτω στις φωτογραφίες από την εξέγερση των Γαλλικών προαστίων του 2005 προφανώς προκλήθηκαν από καιρικά φαινόμενα.


Βραβείο Πνευματώδους Παρέμβασης:





Βραβείο απρόσμενης διαύγειας: Το παρόν μπλογκ έχει διαφωνήσει στο παρελθόν με απόψεις του Νίκου Δήμου, έντονα - αλλά θέλω να πιστεύω κόσμια. Το άρθρο του στην Lifo είχε μια αναπάντεχη διαύγεια που ομολογώ με ξάφνιασε ευχάριστα.

Σχόλια

Ο χρήστης Μαύρο πρόβατο είπε…
Υστερα απ'αυτό το ποστ, σου απονέμεται νέα... χρέωση στο τμήμα λογοπαιγνίων του Συριζα.
Πρώτο καθήκον: στο παρακάτω εδάφιο,


Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί συνολικά το πλαίσιο των Συνθηκών πάνω στις οποίες διαμορφώθηκε και λειτουργεί η Ε.Ε. ως νεοφιλελεύθερη, μονεταριστική και ατλαντική Ένωση χωρών και διεκδικεί και παλεύει για:

Κατάργηση των Συνθηκών της Ε.Ε. και ιδιαίτερα των διατάξεων της Συνθήκης του Μάαστριχ και της Λισσαβόνας, που προωθούν συνταγματική θεσμοθέτηση του νεοφιλελευθερισμού, καταπατώντας κάθε δημοκρατική διαδικασία, ακόμα και σε κράτη μέλη που οι λαοί τους έχουν εκφρασθεί διαφορετικά όπως η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ιρλανδία.


του σημείου 2 των 15 του Δεκεμβρίου 2008, να αποσαφηνιστούν οι λεπτές διακρίσεις μεταξύ των όρων "αμφισβητούμε" (όλες τις συνθήκες), "παλεύουμε για κατάργηση" (όλων των συνθηκών που...), "παλεύουμε ιδιαιτέρως για κατάργηση" των διατάξεων..., καθώς και ν'αποσαφηνιστούν οι λεπτές διακρίσεις μεταξύ των όρων "συνθήκη" (γαλλ. traité) και "διατάξεις" (γαλλ. dispositifs).
-Κυρίως όμως ν'αποσαφηνιστεί η λεπτἠ διάκριση οτι άλλο τώρα ένα σημείο έναν Δεκέμβρη, άλλο η υπερψήφιση της συνθήκης του Μάαστριχτ από το συν του συριζα (χοχοχοχοχοχ...)

Αντί βραβείου, λινκ προς το βαθύτατα αλληγορικό
Clash and Carry, με τον Chilly Willy.

ΥΓ: Να μην αφήσω παραπονεμένο και το ΚΚΕ, με την ανακοίνωσή του το 2005. Όποιος και να τις κάνει, οι μαλακίες πληρώνονται σ'αυτή τη ζωή...

Προσοχή στις εξεγέρσεις στα γήπεδα αυτές τις μέρες, και
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!!!!!
Ο χρήστης Αθήναιος είπε…
Κρίμα που δεν μπορώ να λινκάρω εδώ μια συζήτηση στο facebook με τον Καλύβα και κάποιους αναγνώστες σχετικά με το άρθρο του στο ΒΗΜΑ αλλά από την άλλη θα παθαίνατε, κάποιοι, πολλαπλά εγκεφαλικά. :-)

Προς στιγμήν, πίστεψα ότι θα πηγαίναμε γαλοπούλες στους εξεγερμένους στα οδοφράγματα αλλά τελικώς, το νεοφιλελεύθερο πνεύμα των δυτικών Χριστουγέννων και οι φυσαλλίδες της Mοet έσβυσαν τις φλόγες της εξέγερσης. Δεν το εγκρίνω αλλά δεν στελεχώνω και τις τάξεις σας! :-)

Καλές γιορτές, Τάλω! Να'σαι καλά.

Υ.Γ. Ωραίο ποστ και ωραίο το σχόλιο του ΜΠ αν και δεν συναντιόμαστε πουθενά εμείς οι τρεις (και πόσοι ακόμα).
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Γουάου, συζητάς με τον Καλυβά στο facebook. Είσαι και πολύ προχώ, μιλάμε..
Ο χρήστης talos είπε…
Μαύρο Πρόβατο: Αυτό είναι εύκολο. Στις συνθήκες υπάρχουν διαταξεις. Κάποιες είναι πολιτικές και κάποιες κανονιστικές. ΑΝ δεν είναι η θέση σου "αποχώρηση από την ΕΕ τώρα" (για να πάμε πού;), τότε κάνεις πολιτική με απαιτήσεις αναδιαπραγμάτευσης των συνθηκών κτλ. Έχει σχέση με το αν θεωρείς την ΕΕ ντε φάκτο νεοφιλελεύθερη, ή αν θεωρείς ότι η Ευρωπαϊκή Ενοποίηση είναι πρόσφορο πεδίο άσκησης συνολικής πολιτικής παρέμβασης.

Το 1992 ο ΣΥΝ ήταν πολύ πιο δεξιά από ότι είναι τώρα (αλλάζουν οι κοινωνικές συνθήκες, αλλάζουν οι αντιλήψεις, αλλάζει η εκλογική βάση και η διάθεση των κοινωνικών τάξεων και ομάδων που εκπροσωπείς). Δηλαδή μην κολλάμε σε δευτερεύοντα.

Εξαιρετικό το σχόλιο στις Διαστάσεις, αλλά και εσύ θεωρείς ότι κάθε εξέγερση πρέπει να έχει πολιτικούς στόχους για να είναι εξέγερση. Εξεγέρσεις όμως κάνανε και οι χωρικοί στον μεσαίωνα με μόνο "αίτημα" να παλουκώσουν τον φοροεισπράκτορα :-)

Αθήναιε: Χριστούγεννα γιορτάζετε εσείς. Εγώ γιορτάζω τα γενέθλια του Ισαάκ Νεύτωνα, την ίδια ημέρα ;-) Καλά να περνάς και καλά να είσαι, να διαφωνούμε!

Ανώνυμε: Είσαι εκτός εορταστικού πνεύματος και υπάρχει ο κίνδυνος να πικάρεις τον Αθήναιο τόσο ώστε να φέρει και τον ΣΚ εδωμέσα, οπότε θα χρειαστεί να φέρω τον Μαργαρίτη και θα γίνει της κολάσεως χρονιάρες μέρες.

Καλές γιορτές όλοι. Η θρησκεία μου μου επιβάλλει διαδικτυακή νηστεία αυτές τις ημέρες, να δω αν θα την κρατήσω!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Η "εξέγερση", ίσως να ήταν ποιο αποδεκτή και κατανοητή αν δεν είχαμε πλούσιο ιστορικό με φαινόμενα βίας και βανδαλισμών. Λογικό δεν είναι σε αυτό το πλαίσιο να συγχέουμε τους "επαναστάτες" από αυτούς που χρόνια τώρα εκδηλώνονται με ακραίες μεθόδους βίας?

Αν η βία αποσκοπεί ή πηγάζει σε επαναστατικά αίτια γιατί δεν εκδηλώθηκε ποιο οργανωμένα όπως με επιθέσεις σε άλλους φορείς εξουσίας (ΜΜΕ), συμφέροντα και γειτονιές πλουσίων (Β. Προάστια)?

Και οι Κρητικοί στα Ζωνιανά επανάσταση κάνανε, ίσως ποιο δικαιολογημένη και ποιο αντρίκια?

Γιατί η επανάσταση πρέπει να έιναι βίαιη ή αλλιώς γιατί δεχόμαστε τη βία για να κάνουμε επανάσταση?

Καθημερινά χιλιάδες απλοί πολίτες, συνάνθρωποι μας επαναστατούν με το τρόπο τους γιατί δεν βλέπουμε, δεν μαθαίνουμε από αυτούς αλλά προτιμάμε το θέαμα?

Η παρούσα κοινωνική & πολιτική σύγχυση είναι επαναστατικό προϊόν?
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Από το υπέροχο άρθρο σου κρατάω το "δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι" της Παπαρήγα. Μιλάμε για πολύ μαρξιστική ανάλυση βρε παιδάκι μου.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Μετεκλογικά

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση