Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2006

Παλαιστίνη: μια οργισμένη ανάλυση

Ο Ασάντ Αμπου Χαλίλ ("Angry Arab), είναι καθηγητής στις ΗΠΑ σήμερα, αριστερός, γεννημένος στον Λίβανο. Με αφορμή την εκλογική επιτυχία της Χαμάς, ξεσπαθώνει και τα λέει χύμα για την Φατάχ, για την Χαμάς και την αποτυχία της Παλαιστινιακής Αριστεράς. Το κείμενο είναι στα Αγγλικά και ο συγγραφέας έχει κάποιο πρόβλημα με την παραγραφοποίηση, αλλά το ποστάρω εδώ γιατί είναι το είδος της πολιτικής ανάλυσης που θεωρώ πιο χρήσιμη για την κατανόηση κάποιων πραγμάτων: εμπαθής, εκ του σύνεγγυς και κρανιωμένη, σε θέση να πει τα πράγματα όπως τα βλέπει και όχι όπως θα πρέπει να φαίνονται. Εν αντιθέσει με τις κοινοτυπίες περί σοκ, νέου χάρτη της περιοχής κττ. Η ουσία του πολιτικού μπλόγκινγκ. Μεταφέρω λίγο από την αρχή στα Ελληνικά: [Ενημέρωση: το κείμενο με παραγράφους ] "Αυτό ήταν μοιραίο να συμβεί. Το κίνημα της Φατάχ... ήταν τόσο στενά συνδεδεμένο με την προσωπικότητα και την ηγεσία του Αραφάτ που φαίνεται πως έπεσε μαζί του. Ο Αραφάτ δεν ήθελε ένα κίνημα που θα θεσμοποιούσε τον Παλ

Οι χρήσιμες αλήθειες

Η προηγούμενη καταχώριση σχετικά με το μνημόνιο περί κομμουνισμού στο Συμβούλιο της Ευρώπης ( το οποίο υπερψηφίστηκε χθες , σε μια ηπιότερη εκδοχή ), είχε σαν πηγή της μια παράθεση την οποία βρήκα σε ένα κείμενο του Jean Bricmont*, με τίτλο "Γιατί είναι ακόμα απαραίτητο να είμαστε αντι-ιμπεριαλιστές" . Το κείμενο αυτό, γραμμένο πριν τέσσερα χρόνια, το παραθέτω εδώ γιατί αφορά και την συζήτηση περί του ψηφίσματος του ΣτΕ, αλλά και μια άλλη συζήτηση περί αρνητικών και θετικών δικαιωμάτων που εκτυλίχθηκε στο Don't Kiss the Frog , to yet.another.blog , και το e-roosters . Οι συζητήσεις αυτές είναι πιστεύω εντέλει συνδεδεμένες μεταξύ τους και η ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας του Bricmont τις διατρέχει. Παραθέτω σχετικά αποσπάσματα - αν και ολόκληρο το κείμενο είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ξεκινώ από ένα απόσπασμα που δένει τις δύο συζητήσεις: Στην Δύση, το τμήμα της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που αφορά τα Πολιτικά Δικαιώματα , θ

Ολοκληρωτισμοί, σχετικοί και απόλυτοι

Μικρή συνεισφορά στην συζήτηση περί καταδίκης του Κομμουνισμού (και των παραφυάδων του;) από το Συμβούλιο της Ευρώπης: Από δημοσίευμα της εφημερίδας του Πανεπιστημίου των Ιησουιτών στο Ελ Σαλβαντόρ, Proceso , όπως παρατέθηκε από τον John Reed στον Guardian στις 23 Μαΐου του 1990: "...Αν ο Λεχ Βαλέσα έκανε την οργανωτική δουλειά του στο Σαλβαντόρ, θα συγκαταλεγόταν ήδη μεταξύ των "εξαφανισμένων" στα χέρια "βαριά οπλισμένων ανδρών με πολιτικά", ή θα είχε ανατιναχθεί σε κομματάκια σε επίθεση με δυναμίτες στα γραφεία του συνδικάτου του. Αν ο Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ ήταν πολιτικός στην χώρα μας, θα είχε ήδη εκτελεστεί όπως ο Έκτωρ Οκελί [σοσιαλδημοκράτης ηγέτης που εκτελέσθηκε στην Γουατεμάλα από Σαλβαντοριανές ομάδες θανάτου, σύμφωνα με την κυβέρνηση της Γουατεμάλας]. Αν ο Αντρέι Ζαχάρωφ δούλευε εδώ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα είχε την ίδια μοίρα με τον Έρμπερτ Ανάγια [έναν από τους πολλούς δολοφονημένους ηγέτες της ανεξάρτητης Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώμ

Λόγια και Έργα Μεγάλων Ανδρών

Ο Υπουργός Οικονομίας μας, μιλώντας για την μελλοντική συνταγματική αναθεώρηση δήλωσε πως: "Θα πρέπει να δούμε πώς η προστασία του περιβάλλοντος θα εφαρμόζεται με έναν τρόπο φιλικό προς τις επενδύσεις. Οι επενδύσεις είναι το βασικό ζητούμενο στη νέα εποχή." Συνήθως το αντίστροφο λέγεται. Να υποθέσω ότι η, συναρτημένη και με την κατάσταση του περιβάλλοντος, δημόσια υγεία είναι και αυτή υποδεέστερη, ως προτεραιότητα, των επενδύσεων - και μάλιστα με συνταγματικό πρόσταγμα; Ο Υπουργός θέλει λέει επίσης να βάλει στο σύνταγμα τους όρους του συμφώνου σταθερότητας της ΕΕ. Υποθέτω ότι δεν καταλαβαίνει την διάκριση μεταξύ συντάγματος και νόμων και ότι υποθέτει πως οι όροι αυτοί θα παραμείνουν αενάως αμετάβλητοι. Αν συμβεί αυτό η Ελλάδα θα έχει συνταγματικό κώλυμα σε οποιαδήποτε αλλαγή των όρων του Συμφώνου Σταθερότητας, ή θα αλλάζει σύνταγμα ανάλογα με την οικονομική μόδα - ή συγκυρία έστω. Η εθελουσία έξοδος από τον ΟΤΕ που είχε επικροτηθεί από τον Υπουργό, φαίνεται πως συναντά τα πρ

Το ειδικό βάρος μιας ερώτησης

Εικόνα
Με κάποια καθυστέρηση σημειώνω τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης της VPRC για τον Σκάι , με θέμα την αμφιλεγόμενη αυτοκτονία του Ρώσου κρατούμενου και την δολοφονία του Αλβανού μετανάστη στο Ρέθυμνο. Τα αποτελέσματα είναι τα παρακάτω σε ότι αφορά το έγκλημα στο Ρέθυμνο: Αυτό που κάνει εντύπωση πέρα από τα ιλλιγγιώδη (παρότι ευτυχώς μη πλειοψηφικά) ποσοστά υπέρ του λιντσαρίσματος των Αλβανών μεταναστών, είναι η διατύπωση της ερώτησης από του δημοσκόπους: "Για την δολοφονία του νεαρού Αλβανού που έγινε στο Ρέθυμνο από Έλληνες, τι γνώμη έχετε:... είναι σε κάθε περίπτωση αδικαιολόγητη ή φταίνε και οι Αλβανοί με την συμπεριφορά τους ". Είναι ένα παράλογο ερώτημα: αντιπαραθέτει στην δολοφονία ενός προσώπου την συμπεριφορά μιας ομάδας (που το εύρος της είναι διφορούμενο - "οι Αλβανοί" είναι η παρέα του δολοφονηθέντα ή οι Αλβανοί μετανάστες στην χώρα μας γενικά;) Απολύτως ανάλογο ερώτημα τηρουμένων των αναλογιών θα ήταν να γίνει γκάλοπ για την δολοφονία μιας γυναίκας από τ

Πολλά και διάφορα

1. Η διαγωγή των Παττακιστανών - Κλειστές συνεδριάσεις της Βουλής , - νομότυπες αυτή την φορά προσαγωγές "υπόπτων" Πακιστανών μετά από υπόδειξη υπηρεσιών των ΗΠΑ (από πληροφορίες λατινοαμερικάνικης, λέει προέλευσης)... που μυρίζουν εκφοβισμό από χιλιόμετρα - απειλές Βουλγαράκη για μηνύσεις (η κριτική για αμέλεια υπουργού είναι διώξιμη; τι άλλο θα δούμε) - και διεύρυνση των προληπτικών συλλήψεων σε Έλληνες πολίτες και δη σε μέλος του "Δικτύου" με την απειλή, κατά την μαρτυρία του παθόντα: "...δεν έλειψαν στο τέλος και οι απειλές από κάποιον που του συστήθηκε ως διευθυντής της Ασφάλειας και σε επιθετικό τόνο του είπε: «Να μεταφέρεις στο "χώρο" ότι έχει ξεκινήσει πόλεμος. Θα σας ισοπεδώσουμε εσάς και τα στέκια σας. Δεν θα μείνει λίθος επί λίθον. Θα σας θάψουμε...»" Η δημοκρατία εν δράσει 2. Σεισμός Ξέρει κανείς αν υπάρχει άλλη σεισμόπληκτη χώρα όπου οι σεισμολόγοι να τσακώνονται μεταξύ τους στα κανάλια; Και ποιος φταίει για αυτό, τα μίντια που

Ο Αη-Βασίλης επαγρυπνά

... Με το όπλο ανά χείρας... Καθυστερημένα αλλά... δεν πρόκειται για σαρκαστικό σκίτσο . Τούτοι δω δεν αστειέυονται...

Η ατίθαση πραγματικότητα

Ο συμβολικός και συνθηματικός λόγος και η ανάλυση, η προσπάθεια να ερμηνευτούν τα όσα γίνονται μέσα από υπεραπλοϊκά σχήματα, συναντά συχνά-πυκνά την βίαιη αντίσταση των πραγματικών γεγονότων. Όταν αυτό συμβαίνει, όσοι βολεύονται με ιδεοληπτικές παραμυθίες το κατατάσσουν στα "παράξενα". Οι υπόλοιποι έχουν την δυνατότητα να το χρησιμοποιήσουν ως σημείο εκκίνησης για να επανερμηνεύσουν την πραγματικότητα και να ξεσκαρτάρουν τους (κυρίαρχους ή μη) μύθους από την ουσία. Πάρτε για παράδειγμα την είδηση αυτή , που την μεταφράζω ολόκληρη - και το πώς υπονομεύει την εύκολη ερμηνευτική για την Παλαιστίνη και τις οργανώσεις της: Γυναίκα δήμαρχος για την Ραμάλλα Μια γυναίκα τοποθετήθηκε δήμαρχος της πρωτεύουσας της Παλαιστινιακής Αρχής Ραμάλλα, χάρη στην υποστήριξη της ισλαμιστικής κίνησης Χαμάς , δήλωσαν χθες αξιωματούχοι. Η Ζανέτ Κχουρί, μια εξηνταδυάχρονη Χριστιανή έγινε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος του Δήμου αυτού στην Δυτική Όχθη όταν εξελέγη από την πλειοψηφία των 15 συν-συμβούλων τη

Φονιάδες

Καθώς όλα τα ΜΜΕ είχαν πέσει πάνω στο πτώμα του Ρώσου δραπέτη και το ζυγίζανε, το ανατέμνανε και το πασπατεύανε - με μια σχεδόν ηδονική ικανοποίηση θα έλεγε κανείς - στην Κρήτη, στο Ρέθυμνο, γινόταν ένα έγκλημα πρωτάκουστο και κτηνώδες : Το έγκλημα έγινε τα ξημερώματα της Πρωτοχρονιάς και ο 18χρονος Αλβανός δέχτηκε 17 μαχαιριές στην ταράτσα του σπιτιού του. Είχε προηγηθεί συμπλοκή ανάμεσα σε μια παρέα Αλβανών και Ελλήνων στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου και ελαφρύς τραυματισμός του 18χρονου Ρεθυμνιώτη. Ο καταδρομέας πήρε μαζί του άλλους τέσσερις νεαρούς ηλικίας 18-21 χρόνων, τον 44χρονο πατέρα του και μια 28χρονη Βουλγάρα. Εισέβαλαν στο σπίτι του, ξυλοκόπησαν άγρια τον πατέρα του παιδιού, και νοσηλεύεται σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, ενώ ο 18χρονος δολοφονήθηκε. Δεν δολοφονήθηκε απλά - κατακρεουργήθηκε λίγα βήματα από τον άρρωστο πατέρα του που είχε ξυλοκοπηθεί αγρίως. 17 μαχαιριές του τράβηξε ο παλληκαράς : Ο ανείπωτος πόνος του πατέρα που έχασε το 17χρονο γιο του, γίνεται οργή και ξέσπα

Τι λένε αυτοί οι προβοκάτορες ρε Βουλγαράκη;

[Επεισόδιο ΙΙΙ: Ο τελευταίος Στρω - Επεισόδιο Ι , Επεισόδιο ΙΙ ]... Με δεδομένο ότι σας "δώσανε" οι εγγλέζοι συνένοχοί σας , και με δεδομένο ότι είχατε πει πως "δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει τέτοια υπόθεση" για σας, οδηγούμαστε αναπόδραστα στις εξής εναλλακτικές υποθέσεις: είτε οι ενέργειες της ΕΥΠ έγιναν εν αγνοία σας (οπότε είσαστε άχρηστος και θα πρέπει να παραιτηθείτε), ή έγιναν εν γνώσει σας (οπότε είστε συνεργός στην παραβίαση των Ελληνικών νόμων και του Συντάγματος και θα πρέπει να παραιτηθείτε για να δικαστείτε). Υπάρχει μια τρίτη περίπτωση - να καλύπτετε τον ανώτερό σας που έλαβε την απόφαση, στην οποία περίπτωση καλό θα ήταν να μας το πείτε και σε εμάς τους ώριμους πολίτες. Τέταρτη πιθανή εξέλιξη του θέματος παραμένει βέβαια ο εκφοβισμός και ο κατά παραγγελίαν τηλε-διασυρμός των εμπλεκομένων, στην οποία περίπτωση εσείς βγαίνετε καθαρός και η δημοκρατία χωλή. Το σχετικό άρθρο του Ομπσέρβερ είναι πάντως δύσκολο χάπι για κατάποση: "Βρετανοί

Δημοσιεύσεις

Τα ΝΕΑ χθες, δημοσίευσαν 13 άρθρα ελλήνων ιστολόγων – ανάμεσά τους και ένα δικό μου κείμενο. Οι σύνδεσμοι για όλα τα κείμενα εδώ . Το τελικό αποτέλεσμα ήταν πιστεύω ενδιαφέρον και το όλο πείραμα άξιζε τον κόπο. Παρακάτω παραθέτω το εν λόγω κείμενο όπως θα το ανέβαζα στο παρόν ιστολόγιο, μαζί με τα τρία επιπλέον θέματα που είχε ζητήσει ο Μιχάλης ο Μητσός τον οποίο ευχαριστώ για την πρόσκληση... 2005 – Έτος διολίσθησης της δημοκρατίας στην Δύση Το 2005 μας αφήνει με ανησυχητικά μηνύματα για μέχρι πρότινος αδιαμφισβήτητα δημοκρατικά δικαιώματα παγκοσμίως, αλλά ιδιαίτερα στις χώρες της Δύσης όπου η οπισθοχώρηση (στο όνομα κυρίως του πολέμου κατά της τρομοκρατίας) ήταν ιδιαίτερα αισθητή. Από τις αποκαλύψεις για παράνομες απαγωγές και βασανισμούς πολιτών με την ανοχή των κυβερνήσεών τους, την παρακολούθηση αμερικανών πολιτών από την κυβέρνηση των ΗΠΑ , την ψήφιση του νόμου για την παρακράτηση επικοινωνιακών δεδομένων στην Ευρώπη - μέχρι τις δολοφονίες επιβατών αεροπλάνων και μετρό που