Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου - ξεχασμένες λεπτομέρειες

Επ' αφορμή της 57ης επετείου από την υιοθέτηση της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από τον ΟΗΕ, (βλέπε σχετική μνεία στην Ελευθεροτυπία) θα ήθελα να υπενθυμίσω μερικά άρθρα της που συχνά παραβλέπονται όταν μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα και μερικά άλλα που έχουν αποκτήσει μια κάποια επικαιρότητα (έμφαση δική μου):

Επίκαιρα:

Άρθρο 5
Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική...

Άρθρο 12
Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.

Άρθρο 14
1. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και να του παρέχεται άσυλο από άλλες χώρες...



Και ξεχασμένα:

Άρθρο 22
Κάθε άτομο ως μέλος του κοινωνικού συνόλου έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας. Η κοινωνία με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία, ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, έχει χρέος να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

Άρθρο 23
1. Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας και να προστατεύεται από την ανεργία.
2. Όλοι, χωρίς καμιά διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
3. Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
4. Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

Άρθρο 24
Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο και ιδιαίτερα σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές.

Άρθρο 25
1. Καθένας έχει το δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένειά του υγεία και ευημερία και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία,ιατρική περίθαλψη, όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. Έχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξάρτητων από τη θέλησή του.
2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. Όλα τα παιδιά ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

Άρθρο 26
1. Καθένας έχει το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητές τους.
2. Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.
3. Οι γονείς έχουν κατά προτεραιότητα το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.

Σχόλια

Ο χρήστης funEL είπε…
Μετά από αυτό το εξωφρενικό διήγημα επιστημονικής φαντασίας που παρατίθεται ανωτέρω,

υπάρχουν άραγε νοήμονα όντα που επιμένουν ακόμα για το ανυπόστατον των λεγομένων του Προφήτου ημών Λιάκουρος?
Ο χρήστης Phantasmak είπε…
Εξωφρενικό διήγημα Ε.Φ. όντως.

Μήπως όλα αυτά είναι ενδεικτικά; Προτεινόμενα στάνταρ; Κάτι σαν τα στάνταρ του W3C για την HTML που δεν τα ακολουθεί κανείς :P
Ο χρήστης kouk είπε…
θα έλεγα ότι τα web standards χαίρουν περισσότερης συμμόρφωσης απ'ότι το παραπάνω διήγημα.
Ο χρήστης S G είπε…
οχι μονο ειναι η διακυρηκη μη εφαρμοσιμη αλλα ειναι και λαθος. Οπως ειχα εξηγησει καποτε το δικαιωμα στην στεγη τροφη κτλ ΔΕΝ ειναι ανθρωπινο δικαιωμα γιατι χρειαζεται πραξεις απο αλλο ατομο για την εκπληρωση του και ετσι προϋποθετει υπαρξη (και σκλαβωση θα ελεγα) τριτου. Ενα ατομικο δικαιωμα ισα ισα οχι μονο δεν προϋποθετει παρουσια τριτου, αλλα βρισκει την πιο φυσικη του εκφραση στην απουσια του. Αν ενας ανθρωπος ζουσε μονος στον κοσμο ολα τα ατομικα του δικαιωματα θα εκπληρωνοντουσαν αυτοματα. Αντιθετα τα δικαιωματα της Διακηρυξης θα ηταν εντελως ανεφαρμοστα...
Ο χρήστης Roman είπε…
"An enas anthrwpos zouse monos tou ston kosmo..."


now, *that's* a thought

kati mou thumizei...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
FunEL - Το γεγονός οτι σε κάποιες κοινότητες οι άνθρωποι βασανίζονται κατά τη διακριτική ευχέρεια της εκάστοτε κυβέρνησης, δεν σημαίνει οτι δεν παραβιάζεται κάποιο δικαίωμά τους (ωσαύτως για γυναίκες που βιάζονται κατά τη διακριτική ευχέρεια των ανδρών τους). Συνεπώς το γεγονός οτι δεν εφαρμόζεται η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν σημαίνει οτι δεν έχουν αυτά τα δικαιώματα. Απλά δεν έχουν κάποιον να τους τα εξασφαλίσει (όπως όφειλε).

S G - Έστω οτι κάποιος με χτυπάει χωρίς κανένα λόγο. Κάποιος (εν προκειμένω ο αστυφύλακας, ο νομοθέτης, πολιτικός κ.ο.κ.) είναι υποχρεωμένος να τον αποτρέψει από το να το κάνει. Η προφύλαξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χρειάζεται κάποιον να τα προφυλάσσει και για να τα εξασφαλίζει. Κι'αυτό χωρίς να εξαναγκάζεται (πόσο μάλλον σκλαβώνεται) κανείς.
Ο χρήστης S G είπε…
εμμ νικολα ξαναδιαβασε τι λεω. Αν ενας ανθρωπος ειναι μονος σε ενα νησι τα ατομικα του δικαιωματα δεν χρειαζονται απολυτως κανεναν να τα επιβαλλει. Αντιθετα πολλα αρθρα της διακηρυξης χρειαζονται...
Ο χρήστης Akritas είπε…
Υπάρχει και άλλη μία διάταξη αυτής του άρθρου 15 :
1. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας εθνικότητας(nationality γράφει το κείμενο και όχι citizeship=Ιθαγένεια ή Υπηκοότητα, αν και ο σωστός όρος είναι ο δεύτερος).
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την εθνικότητα του, ούτε το δικαίωμα να αλλάξει εθνικότητα.

Το αναφέρω με αφορμή τον Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας όπου από το 2005 υπάρχει βίαιη αλλαγή της Ελληνικής εθνικότητας (Nationality=Citizenship)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Μετεκλογικά

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση