Ιαπωνικά επιθανάτια ποιήματα

Μ' άδεια χέρια μπήκα στον κόσμο

Ξυπόλητος τον εγκαταλείπω.

Ο ερχομός και η φυγή μου -

Δυο απλά συμβάντα

Που μπλέχτηκαν

Κοζάν Ιτσικίο 14ος αιώνας

Η λακωνικότητα της ιαπωνικής ποιητικής παράδοσης ομολογώ ότι με συναρπάζει, πιθανόν κιόλας διότι δημιουργεί ποιήματα που διάγουν αξιοπρεπώς στην μετάφραση. Αλλά η παράδοση των επιθανάτιων ποιημάτων, τα οποία έχουν περισυλλεγεί και αποδοθεί στα αγγλικά σε ένα βιβλίο του Yoel Hoffman, έχει, βρίσκω, κάτι το συγκλονιστικό - με Ζεν τρόπο. Πρόκειται για παλιότατη παράδοση κατά την οποία μοναχοί Ζεν, σαμουράι και άλλοι συνθέτουν ποιήματα την ώρα του θανάτου τους. Περισσότερα εδώ και εδώ (όλα σε αγγλική απόδοση - από όσο ξέρω δεν έχει μεταφραστεί κάτι παρόμοιο στα Ελληνικά (;))

Φύσα αν το θές

φθινοπωρινέ αέρα

τα λουλούδια

έχουν όλα ξεθωριάσει

και ας μου συγχωρεθεί η πρόχειρη μετάφραση

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Τάλως, πολύ καλό! Νομίζω πως κάποια χρόνια πριν ο Γιώργος Κάτος (εκδόσεις Εγνατία) είχε βγάλει μια σειρά ποιητών, ανάμεσά τους και Ιάπωνες. Είμαι σίγουρος ότι κάποια βιβλιοπωλεία (παλιά, μεγάλα) έχουν ακόμα αντίτυπα απ' αυτές τις εκδόσεις γιατί, κακά τα ψέμματα, πόσοι διαβάζουν ποίηση πια στην Ελλάδα (2%!) και πόσοι απ' αυτούς Ιάπωνες ποιητές?

Acrobat
Ο χρήστης ornio είπε…
Πολύ μου άρεσαν.Τα ζήλεψα!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τα πολλά πρόσωπα της ψηφιακής λογοκρισίας

Μετεκλογικά

Βαϊμάρη και αντιφασισμός, μια ιστορική σημείωση